De twadde wedstriid foar de grutte A ferrûn hiel oars as dy by Hylpen. Dat hie twa oarsaken: a. de wyn en b. de baan. Bleau de wyn juster oan ‘e ein ta om de trije Bft. hinne, hjoed flaude dy yn ‘e rin fan ‘e silerij hyltiten mear ôf. Waard der in dei earder in op-en-delbaan folge, hjoed lei der in Olympyske baan, ‘appelflap-worst-appelflap- worst’, yn ‘e Iselmar. It liket dat ús doarpsskûtsje better út de fuotten kin mei in situaasje as dy fan hjoed.

Mar… eins docht dat de feardichheden fan de Ea-bemanning te koart, want daliks by de start en de earste rûte die al bliken dat hja – lykas ‘t Swarte Wief (Jaap Hofstee/de Tynje) – krekt wat tûker as de Eelkje II (Jeroen de Vos/Heech) har slach keazen by de boppewynse tonne. Gefolch wie dat de skippers Jaap Hofstee en Geale Tadema as nûmer 1 en 2 nei de healwynse tonne sile koenen. Dêr kamen Redbad (Wietse Bandstra/Warkum), Us Heit (Wytse Heerschop/ Rotterdam) en Eeltje Baas (Klaas Kuperus/Makkum) ek noch wol tichtby, mar ûnderweis nei de leechste tonne koenen de ‘wâldpiken’ har plak goed fêsthâlde.
Yn it krúsrak fan ‘e twadde rûte moast it doarp Eastermar de striid oangean mei ‘t Swarte Wief en Redbad. Dat wie in moai gefjocht, wêrby't opfoel dat hja mekoar goed yn ‘e gaten hâlden. Redbad wie dêryn it minst gelokkich en moast de oare beide gean litte. Sa koe ‘t Swarte Wief as earste om de boppetonne hinne mei it doarp Eastermar der flak achter. Yn it foar-de-wynse rek koenen dy beide ‘frij’ sile en bepaalden dêrmei ek har finishplak: ‘t Swarte Wief earst en it doarp Eastermar twad! 

De supporters op de Starumer dyktribune wikselen lokwinsken en opstutsen tûmen meielkoar út, want dit is in stik bûter yn ‘e brij. Skipper Geale en syn bemanning koenen har wille om dit resultaat net mei de fans op ‘e wâl diele, want nei de finish waard it skip troch de wedstriidlieding oproppen foar in keuring, dy’t fierder gjin problemen opsmiet.
Mei in ferromme gemoed makket elk him no op foar de striid op ‘e Hegemer Mar.