Ôfskie

De loft is tsjuster fan
wolken, swart skrasse
de roeken yn ûnferweechlik
hege beammen. De minsken,
bleke hollen bûgd, stean stil.

Súntsjes glidet de rêch fan
in hân by trienjende
eagen del, fyntsjes faget
in bûsdoek.

Kearsrjocht stoareaget
de grize man op’e bok foar him út,
ferweecht hast net te sjen de leie
en klikklakt it hynder op’n paad.
Fuotsje foar fuotsje folget de staasje.

Ek de roeken swije.

Oar doarps- en ferieningsnijs:
Ek nijsgjirrich:
Information
poëzij
2381 hits
Werom nei de foarige side